Park Górny
Park Górny w Szczawnicy
Park Górny w Szczawnicy to najstarszy park zdrojowy w tym mieście. Jego budowa i zagospodarowanie rozpoczęły się jeszcze w I poł. XIX wieku, przed działalnością Józefa Szalaya. Jego inicjatorem był Jan Kutscher - w 1824 roku rozpoczął planowanie i tworzenie parku, zlokalizowanego wokół niewielkiej rozlewni wód leczniczych. Do dziś możemy podziwiać efekty jego pracy kontynuowane przez późniejszych właścicieli ziem. Park Górny w Szczawnicy to miejsce wypoczynku, spacerów i spotkań wszystkich osób przebywających w mieście.
Swoją nazwę zawdzięcza lokalizacji - położony jest na zboczu i szczycie wzniesienia, czym góruje nad innymi obszarami miasta. Dodatkowo wyznacza centrum części uzdrowiskowej. W jego obrębie i najbliższej okolicy znajduje się wiele budowli odgrywających dużą rolę w rozwoju kompleksu sanatoryjnego i nie tylko. Są to m.in.:
-
Dworek Gościnny - dawne i obecne centrum kulturalne Szczawnicy,
-
popiersie Józefa Szalaya - popularyzatora Szczawnicy,
-
kaplica zdrojowa neogotycka,
-
Inhalatorium - ówcześnie najnowocześniejszy w Europie obiekt wspomagające leczenie, np, chorób płuc,
-
muszla koncertowa,
-
hotele, sanatoria i domy gościnne.
Pak Górny w Szczawnicy zawdzięcza swoją świetność Józefowi Szalayowi, który sprowadził kilkadziesiąt gatunków różnych roślin, które miały stworzyć niezwykły kompleks parkowy. Część z nich była na tyle egzotyczna, że stanowiła podwaliny pod mały ogród botaniczny. Między roślinnością wytyczył alejki, a obecnie kuracjusze, turyści i mieszkańcy mogą korzystać z wygodnych przejść, ławek i innych, małych obiektów. Zasługą Szalaya było także obsadzenie wzgórz modrzewiami, które dawały olejki eteryczne i właściwie oczyszczały powietrze.
Szczawnica posiada kilka punktów reprezentacyjnych, a Park Górny jest jedną z nich. Można tu pospacerować i przyjemnie spędzić czas, odpocząć i skorzystać z aury spokoju i odpoczynku.
