Najstarszy zdrój szczawnicki - Park Górny
Park Górny został założony przez Jana Kutscherę w XIX wieku, a rozbudował go Józef Szalay, dzięki czemu miejsce to stało się salonem uzdrowiska - z licznymi alejkami, rabatami, krzewami i ciekawymi zabudowaniami. Było to miejsce spotkań towarzyskich kuracjuszy i pozostaje nim do dziś.
Będąc w Parku Górnym warto zwrócić uwagę na Kaplicę Uzdrowiskową, projektu Szalaya, wybudowaną w latach 40. XIX w. Posiada elementy stylu neogotyckiego i została stworzona specjalnie na potrzeby kuracjuszy. Tuż obok kaplicy odnaleźć można nową muszlę koncertową, w której dawniej występowała orkiestra uzdrowiskowa, zabawiając gości Szczawnicy.
Koncerty umilające wieczory zostały przeniesione do Parku Górnego z willi Waleria.
W niewielkiej odległości od Muszli Koncertowej znajduje się Inhalatorium Adama Stadnickiego - w latach 30. XX wieku był to jeden z najnowocześniejszych obiektów na
skalę europejską. Zbudowano je na miejscu tzw. Zamku, pierwszego domu zdrojowego w Szczawnicy, w którym przebywał np. Aleksander Fredro leczący się na podagrę. Osoby zwiedzające to miejsce mogą zwrócić uwagę na najwyższy punkt parku i pensjonat Modrzewie, którego nazwa wzięła się od lasu, który zasadzono aby uzupełnić klimat Szczawnicy.
Park Górny jest niezwykłym miejscem do wypoczynku i spotkań towarzyskich. Pełnił funkcję centrum kulturalnego, którą uzupełniał Dworzec Gościnny, znany także pod nazwą Kursalon. Obecnie zwany dziś Dworkiem Gościnnym nadal pełni funkcję ośrodka kulturalnego Szczawnicy. Pierwowzór został całkowicie zniszczony w 1962 r., ale w 2011 przywrócono go Szczawnicy w kształcie praktycznie niezmienionym.
