Historia Dworu Józefa Szalaya nierozerwalnie związana jest z historią samej Szczawnicy i wzrostu jej popularności wśród turystów. Józef Szalay był twórcą, inicjatorem i popularyzatorem Szczawnicy jako ośrodka turystycznego i uzdrowiskowego. Dzięki jego działaniom rozpoczęto spływy Przełomem Dunajca, on też odpowiedzialny jest za dużą część obecnej zabudowy miasta. Przedstawiany dwór to posiadłość Józefa Szalaya i jego rodziny, która - odnowiona i odremontowana - służy jako pensjonat z pokojami do wynajęcia dla turystów.
Józef Szalay zaprojektował zabudowę uzdrowiska, przeszczepiając na polski grunt styl szwajcarski. Dzięki jego pomysłom wytyczono plac Dietla, Kaplicę w Parku Zdrojowym i część niezwykłych willi. Sam na miejsce swojej posiadłości wybrał urokliwe miejsce w zakolu potoku Grajcarek, z widokiem na góry. Dwór został wybudowany w 1839 roku dla Józefa Szalaya, jego żony i dwóch synów. Mimo że Szczawnica i okolice były dla Szalaya ważnym przedsięwzięciem i miejscem rodzinnym, jego żona szybko wróciła pod opiekę brata zabierając ze sobą synów - mieszkanie w Szczawnicy traktowała jak wygnanie. Dwór stał się miejscem przyjęć i odpoczynku dla przyjaciół Józefa Szalaya i osób, którym chciał zaprezentować uroki okolicy.
Po II wojnie światowej Dwór Szalaya popadł w zapomnienie i zaniedbanie. Dzięki działalności nowych właścicieli na nowo odzyskał dawny blask. Ducha epoki XIX wieku można poczuć odwiedzając i zamieszkując ten jedyny w swoim rodzaju pensjonat, położony w przyjemnej okolicy. Poleca się zobaczenie go nie tylko ze względu na architekturę, ale także ze względu na ważną rolę, jaką odgrywał w historii regionu.