W Dolnym Zdroju doktora Kołączkowskiego

Historia Parku Dolnego w Szczawnicy sięga czasów Józefa Szalaya, który wydzierżawił w 1860 r. tereny dzisiejszego parku Spółce Zdrojowisk Krajowych. Jego warunkiem było stworzenie zakładu kąpielowego i zagospodarowanie zarośniętych łąk, z których wybijały trzy nienazwane źródła z wodą lecznicą. Mimo obecności w Spółce wybitnych postaci, jak Józef Dietl czy hrabia Sanguszko, Dolny Zdrój przeszedł prawdziwy rozkwit pod zarządem dr Józefa Kołączkowskiego - lekarza specjalizującego się w wodach leczniczych, o światowym doświadczeniu. Wybudował on z Zakład Wodoleczniczy w Szczawnicy i wyposażył go w najnowsze na owe czasy nowinki techniczne i lecznicze. Dzięki temu leczono choroby nerwowe, choroby serca, krążenia, choroby kobiece, weneryczne oraz choroby płuc. Wykorzystywano do tego najróżniejsze metody - od kąpieli i parówek, aż po kąpiele elektryczne.

Od czasu założenia Parku Dolnego na jego terenie wybudowano wiele interesujących budowli, które służą po dziś dzień. Wśród nich wymienić można m.in. grotę Mikołaja Zbylikiewicza, marszałka Sejmu Galicyjskiego, usytuowaną w centralnej części parku oraz zdrój Szymon, znajdujący się na wschodnich krańcach parku - pierwsze prowizoryczne Łazienki.

Warto wspomnieć o pensjonacie Maria pochodzącym z XIX wieku, w którym bywali sławni artyści i ludzie kultury - np. Ada Sari, Lena Żelichowska. Warta uwagi jest tzw. Hydropatia - drewniany budynek o stylu szwajcarskim, będący głównym ośrodkiem wodoloczenictwa dr Kołączkowskiego (obecnie nosi imię Maria). Tuż obok Hydropatii znajduje się kaplica Matki Boskiej, którą stworzono z dawnej pijalni. Ma charakterystyczny kształt rotundy.

Ponadto na terenie Parku Dolnego w XIX wieku powstał pensjonat rodziny Święcickich, w którym gościł Bolesław Prus.