Plac Dietla jest zakończeniem ul. Zdrojowej i jednocześnie centrum uzdrowiska, co najmniej od lat 60. XX w. Warto zwiedzić go podczas wizyty w Szczawnicy i poznać historię okolicznych budynków.
Pierwszym budynkiem, który zwraca uwagę przy wejściu na plac, jest dawna Kancelaria Górnego Zakładu Zdrojowego, z białymi ścianami, spadzistym dachem oraz rzeźbionym balkonem pod zadaszeniem. To początek zabudowy w stylu szwajcarskim i austriackim, ale z domieszką lokalnych tradycji. Podobny styl prezentuje budynek na wyższym tarasie, którego całe piętro zajmuje balkon, czyli dawny Pałac Józefa Szalaya, w którym do
niedawna mieściło się Muzeum Pienińskie.
Następnie warto zwrócić uwagę na dom Pod Bogarodzicą z 1853 r. będący pensjonatem. W jego piwnicy składowano butelkowaną wodę mineralną, którą rozsyłano do lekarzy w celu popularyzacji Szczawnicy. Na piętrze zaś dr Michał Janocha urządził pierwsze inhalatorium, na wzór obiektów austriackich. Przeprowadzał inhalacje borowinowe, solankowe, z igieł sosnowych i soli jodowych.
W najwyższych punktach placu znajdują się willa Holenderka i Dom nad Zdrojami, który wybudowano w miejsce altany, pod którą skrywały się źródła Stefan i Józefina. W związku z
tym przez długi czas pełnił funkcję zakładu leczniczego i pijalnie wód. To tutaj można było skorzystać z zabiegów, takich jak kuracja żętycowa czy odpoczynek w nasyconym wyziewami wodnymi powietrzu. Galerią spacerową połączono Dom nad Zdrojami z willą Szwajcarką.
Centralny punkt placu Dietla zajmuje fontanna z dwudziestolecia międzywojennego oraz pomnik ku pamięci Józefa Dietla. Warto odwiedzić to miejsce, by poznać klimat XIX wiecznej Szczawnicy
Dzień dzisiejszy: